ایمپلنت چیست؟

جراحی ایمپلنت دندان چیست؟

جراحی ایمپلنت دندان روشی است که ریشه‌های دندان را با پایه‌های فلزی و پیچ مانند جایگزین می‌کند و دندان‌های مصنوعی که بسیار شبیه به دندان‌های واقعی هستند جای دندان‌های آسیب‌دیده یا از دست رفته را می‌گیرند. ایمپلنت‌های دندانی ریشه‌های مصنوعی دندانی هستند که با جراحی داخل استخوان قرار می‌گیرند. پس از چند ماه، استخوان اطراف ایمپلنت رشد می‌کند و آن را محکم در جای خود نگه می‌دارد. سپس دندان‌های جایگزین با اتصال فلزی به ایمپلنت متصل می‌شوند و شکاف را پر می‌کنند.

نحوه انجام جراحی ایمپلنت دندان به نوع ایمپلنت و وضعیت استخوان فک شما بستگی دارد. جراحی ایمپلنت دندان ممکن است شامل چندین روش باشد. مزیت اصلی ایمپلنت، پشتیبانی محکم از دندان‌های جدید شماست؛ فرآیندی که نیاز به ترمیم استخوان محکم در اطراف ایمپلنت دارد. از آنجایی که ترمیم استخوان به زمان نیاز دارد، این روند می‌تواند چندین ماه طول بکشد.

چرا جراحی ایمپلنت انجام می‌دهیم؟

ایمپلنت‌های دندانی با جراحی در استخوان فک شما قرار می‌گیرند و به عنوان ریشه دندان‌های از دست رفته عمل می‌کنند. از آنجایی که تیتانیوم موجود در ایمپلنت‌ها با استخوان فک ترکیب می‌شود، ایمپلنت‌ها نمی‌لغزند، صدا ایجاد نمی‌کنند یا به استخوان آسیب نمی‌رسانند. همچنین مواد نمی‌توانند مانند دندان که از پل های معمولی پشتیبانی می کند پوسیده شوند.

به طور کلی، ایمپلنت در موارد زیر برای شما مفید خواهد بود:

• یک یا چند دندان از دست رفته داشته باشید.
• استخوان فکی داشته باشید که به رشد کامل رسیده باشد.
• استخوان کافی برای محکم کردن ایمپلنت‌ها داشته باشید یا پیوند استخوان برای شما امکان‌پذیر باشد
• بافت‌های دهان سالمی داشته باشید.
• سلامت شما که روی بهبود استخوان تاثیر منفی نمی‌گذارد.
• نمی‌توانید یا تمایلی به استفاده از دندان مصنوعی ندارید.
• قصد بهبود توانایی گفتار خود را دارید
• می‌توانید چندین ماه به روند درمان متعهد باشید.
• تنباکو مصرف نمی‌کنید.

خطرات ایمپلنت دندان

جراحی ایمپلنت دندان نیز مانند هر جراحی دیگری خطراتی برای سلامتی دارد. با این حال، مشکلات آن نادر هستند و زمانی که رخ می‌دهند معمولا جزئی هستند و به راحتی درمان می‌شوند. خطرات ایمپلنت عبارتند از:

• عفونت در محل ایمپلنت
• آسیب به ساختارهای اطراف دهان مانند سایر دندان ها یا رگ‌های خونی
• آسیب عصبی، که می‌تواند باعث درد، بی‌حسی یا سوزن سوزن شدن در دندان‌ها، لثه‌ها، لب‌ها یا چانه طبیعی شما شود.
• مشکلات سینوسی وقتی که ایمپلنت‌های دندانی قرار داده شده در فک بالا به داخل یکی از حفره‌های سینوسی شما بیرون زده است.

برنامه‌ریزی برای ایمپلنت دندان

فرآیند برنامه‌ریزی برای ایمپلنت‌های دندانی ممکن است نیاز به متخصصان مختلفی داشته باشد که از جمله آن‌ها می‌توان پزشک متخصص در شرایط دهان، فک و صورت (جراح دهان و فک و صورت)، دندانپزشک متخصص در درمان ساختارهایی که از دندان‌ها حمایت می‌کنند، مانند لثه و استخوان (پریودنتیست)، دندانپزشکی که دندان‌های مصنوعی را طراحی و برازش می‌کند (متخصص پروتز) یا گاهی متخصص گوش، حلق و بینی (ENT) باشد.

از آنجایی که ایمپلنت‌های دندانی به یک یا چند عمل جراحی نیاز دارند، جهت آماده شدن برای این فرآیند باید ارزیابی کاملی داشته باشید که در ادامه به آن‌ها اشاره میکنیم:

• معاینه جامع دندانپزشکی شامل عکس‌های اشعه ایکس و سه‌بعدی دندان و مدل‌هایی از دندان و فک شما باشد.
• تاریخچه پزشکی خود را مرور کنید. در مورد هرگونه بیماری و هر دارویی که مصرف می‌کنید، از جمله داروهای تجویزی و بدون نسخه و مکمل‌ها، به پزشک خود اطلاع دهید. اگر بیماری قلبی خاصی دارید یا ایمپلنت‌های ارتوپدی دارید، پزشک ممکن است قبل از جراحی برای شما آنتی بیوتیک تجویز کند تا مانع از عفونت شود.
• طرح درمان متناسب با شرایط شما. این طرح عواملی مانند تعداد دندان‌هایی که نیاز به تعویض دارد و وضعیت استخوان فک و دندان‌های باقی مانده را در بر بگیرد.

برای کنترل درد، گزینه‌های بیهوشی حین جراحی شامل بی‌حسی موضعی، آرام بخش یا بیهوشی عمومی است. حتما با متخصص دندانپزشکی خود در مورد اینکه کدام گزینه برای شما بهتر است صحبت کنید. تیم مراقبت از دندان شما بسته به نوع بیهوشی، در مورد خوردن و آشامیدن قبل از جراحی به شما آموزش خواهد داد. اگر آرام بخش یا بیهوشی عمومی دارید، برنامه‌ریزی کنید تا بعد از جراحی از شخصی بخواهید شما را به خانه ببرد و ممکن است که بقیه روز را استراحت کنید.

آنچه می‌توانید از ایمپلنت دکتر هاشمی انتظار داشته باشید

جراحی ایمپلنت دندان معمولاً یک جراحی سرپایی است که به صورت مرحله‌ای انجام می‌شود و بین دو عمل زمان بهبودی در نظر گرفته خواهد شد. فرآیند کاشت ایمپلنت دندان شامل مراحل مختلفی است که عبارتند از:

• برداشتن دندان آسیب دیده
• آماده سازی استخوان فک (پیوند)، در صورت نیاز
• کاشت ایمپلنت دندان
• رشد و بهبود استخوان
• قرار دادن تکیه گاه
• قرار دادن دندان مصنوعی

کل فرآیند ممکن است از ابتدا تا انتها چندین ماه طول بکشد. اغلب این زمان به درمان و انتظار برای رشد استخوان جدید در فک شما اختصاص دارد. بسته به شرایط شما، روش خاص انجام شده یا مواد مورد استفاده، می‌توان نیاز باشد تا مراحل خاصی با هم ترکیب شوند.

چه زمانی پیوند استخوان در ایمپلنت مورد نیاز است؟

اگر استخوان فک شما به اندازه کافی ضخیم نیست یا خیلی نرم است، ممکن است قبل از انجام جراحی ایمپلنت دندان نیاز به پیوند استخوان داشته باشید. این کار به این دلیل است که عمل جویدن قدرتمند دهان شما فشار زیادی بر استخوان شما وارد می‌کند و اگر نتواند از ایمپلنت پشتیبانی کند، احتمالا جراحی با شکست مواجه می‌شود. پیوند استخوان می‌تواند پایه محکم‌تری برای ایمپلنت ایجاد کند.

چندین ماده پیوند استخوان وجود دارد که می‌توان از آنها برای بازسازی استخوان فک استفاده کرد. گزینه‌ها ممکن است شامل پیوند استخوان طبیعی، مانند مکان دیگری در بدن شما، یا پیوند استخوان مصنوعی، مانند مواد جایگزین استخوان باشد که می‌تواند ساختارهای حمایتی برای رشد استخوان جدید فراهم کند. توجه داشته باشید که حتما با پزشک خود در مورد گزینه‌هایی که بهترین کارایی را برای شما دارند صحبت کنید.

ممکن است چندین ماه طول بکشد تا استخوان پیوند شده به اندازه کافی استخوان جدید برای حمایت از ایمپلنت دندان رشد کند. در برخی موارد، ممکن است فقط به پیوند استخوان جزئی نیاز داشته باشید که می تواند همزمان با جراحی ایمپلنت انجام شود. وضعیت استخوان فک تعیین می کند که چگونه ادامه دهید.

قرار دادن ایمپلنت دندان

در طول جراحی برای قرار دادن ایمپلنت دندان، جراح دهان شما برشی ایجاد می‌کند تا لثه شما باز شود و استخوان نمایان شود. سپس سوراخ‌هایی در استخوان که در آن پست فلزی ایمپلنت دندان قرار می‌گیرد سوراخ می‌شود. از آنجایی که پست به عنوان ریشه دندان عمل می‌کند، در عمق استخوان کاشته خواهد شد.

در این مرحله، شما همچنان یک شکاف در جایی که دندان خود را از دست داده است خواهید داشت. در صورت نیاز می‌توان نوعی پروتز جزئی و موقت را برای حفظ ظاهر قرار داد. شما می‌توانید این دندان مصنوعی را برای تمیز کردن و هنگام خواب بردارید.

در انتظار رشد استخوان

هنگامی که پست فلزی ایمپلنت در استخوان فک شما قرار می گیرد، استئو اینتگراسیون (oss-ee-oh-in-tuh-GRAY-shun) شروع می‌شود. در طی این فرآیند، استخوان فک رشد کرده و با سطح ایمپلنت دندانی متحد می‌شود. این فرآیند که می‌تواند چندین ماه طول بکشد، به ایجاد پایه‌ای محکم برای دندان مصنوعی جدید شما کمک می‌کند؛ دقیقا همان کاری که ریشه‌ها برای دندان‌های طبیعی شما انجام می‌دهند.

قرار دادن تکیه گاه

هنگامی که استئواینتگراسیون کامل شد، ممکن است برای قرار دادن اباتمنت (قطعه ای که در نهایت تاج در آن قرار می گیرد) به جراحی اضافی نیاز داشته باشید. این جراحی جزئی معمولا با بی حسی موضعی در یک محیط سرپایی انجام می‌شود.

برای قرار دادن اباتمنت:

• جراح دهان لثه شما را مجددا باز می‌کند تا ایمپلنت دندان در معرض دید قرار گیرد.
• اباتمنت به ایمپلنت دندان متصل می‌شود.
• سپس بافت لثه در اطراف اباتمنت بسته می‌شود؛ اما نه بیش از آن.

در برخی موارد، اباتمنت به ستون فلزی ایمپلنت دندان در هنگام کاشت پست متصل می‌شود. این بدان معنی است که نیازی به یک مرحله جراحی اضافی نخواهید داشت. با این حال، از آنجایی که اباتمنت از خط لثه عبور می‌کند، زمانی که دهان خود را باز می‌کنید قابل مشاهده است و تا زمانی که دندانپزشک شما پروتز دندان را کامل نکند، به همین شکل خواهد ماند. برخی از افراد این ظاهر را دوست ندارند و ترجیح می‌دهند اباتمنت را در یک روش جداگانه قرار دهند.

پس از قرار دادن اباتمنت، لثه‌های شما باید حدود دو هفته قبل از اینکه بتوان دندان مصنوعی را چسباند، بهبود یابد.

ایمپلنت کامل بهتر است یا دندان مصنوعی و بریج؟

ایمپلنت‌های دندانی برای همه مناسب نیستند و در صورت نیاز به تعویض دندان‌های زیاد می‌توانند گران تمام شوند. در برخی موارد، در برخی موارد، ممکن است عوارضی در پی داشته باشد و ایمپلنت را برای شما نامناسب کند. همچنین ممکن است گزینه دیگری مد نظر شما باشد.

ایمپلنت کامل

اگر نیاز به تعویض دندان‌های زیادی دارید، می‌توانید ایمپلنت کامل دهان را مد نظر قرار دهید. این روش بسته به اینکه چهار قوس در هر قوس دارید یا شش ایمپلنت در هر قوس، با نام «all on four» یا «all on six» نیز شناخته می‌شود.

از آنجایی که ایمپلنت‌ها به اندازه کاهی محکم هستند تا چندین دندان را نگه دارند، شش ایمپلنت برای جایگزینی ۱۰ یا ۱۲ دندان از دست رفته متوالی در قوس بالایی یا پایینی دهان کافی خواهد بود. ایمپلنت را می‌توان جایگزینی برای درمان‌های دیگر مانند دندان مصنوعی دانست.

دندان مصنوعی

دندان مصنوعی با نام دندانواره نیز شناخته می‌شود. دندان‌های مصنوعی روی لثه قرار می‌گیرند و می‌توان آن‌ها را جابجا کرد. ایمپلنت دندان بر خلاف دندان مصنوعی به طور کامل به دهان پیچ یا سیمان می‌شود و مانند دندان واقعی عمل می‌کنند.

دندان مصنوعی می‌تواند کامل یا جزئی باشد. آن‌ها نسبت به ایمپلنت‌ها ارزان‌تر هستند اما ممکن است به اندازه ایمپلنت دوام نداشته باشند. همچنین دندان مصنوعی ممکن است به چسب نیاز داشته باشد تا در جای خود ثابت بماند.

بریج‌های دندانی

بریج‌های دندانی جایگزین دیگری برای ایمپلنت هستند. بریج یک دندان یا دندان مصنوعی است که به وسیله دندان‌های دو طرف شکاف در جای خود محکم می‌شود. این دندان‌های سالم معمولا دریل می‌‌شوند تا بتوان یک تاج روی آن‌ها قرار داد.

پل‌ها نیازی به سوراخ کردن استخوان فک ندارند و از نظر قیمتی ارزان‌تر از ایمپلنت هستند. همچنین ممکن است به دلیل پوسیدگی، شکستگی یا شکافته شدن چینی نیاز به تعویض داشته باشند اما بسیاری از آن‌هاه مدت زیادی دوام خواهند آورد.

 

دندان مصنوعی جدید خود را انتخاب کنید

هنگامی که لثه‌های شما بهبود می‌یابد، آثار بیشتری از دهان و دندان‌های باقیمانده خود خواهید داشت. از این قالب‌ها برای ساختن روکش استفاده می‌شود تا دندان مصنوعی با ظاهر واقعی داشته باشید. تاج دندان را نمی‌توان تا زمانی که استخوان فک شما به اندازه کافی قوی باشد برای استفاده از دندان جدید مورد استفاده قرار داد.

شما و متخصص دندانپزشکی خود می‌توانید دندان‌های مصنوعی متحرک، ثابت یا ترکیبی از هر دو را انتخاب کنید:

• ترکیب دندان مصنوعی ثابت و متحرک: قابلیت جابجایی این نوع مشابه پروتز متحرک معمولی است و می‌تواند پروتز جزئی یا کامل باشد که شامل دندان‌های سفید مصنوعی است که توسط صمغ پلاستیکی صورتی احاطه می‌شود. روی یک قاب فلزی که به اباتمنت ایمپلنت متصل است نصب می‌شود و به طور ایمن در جای خود محکم می‌شود. برای تعمیر یا تمیز کردن روزانه به راحتی می‌توان آن را جدا کرد.
• دندان مصنوعی ثابت: در این نوع، یک دندان مصنوعی به طور دائم روی یک اباتمنت ایمپلنت پیچ یا سیمان می‌شود. شما نمی‌توانید دندان مصنوعی را برای تمیز کردن یا هنگام خواب از دهانتان خارج کنید. بیشتر اوقات، هر تاج به ایمپلنت دندانی متصل می‌شود. با این حال، از آنجایی که ایمپلنت‌ها بسیار قوی هستند، اگر چندین دندان به هم متصل شوند، می‌توان آنها را با یک ایمپلنت جایگزین کرد.

بعد از عمل

چه جراحی ایمپلنت دندان را در یک مرحله یا چند مرحله انجام دهید، ممکن است برخی از عوارض معمول مرتبط با هر نوع جراحی دندان را تجربه کنید که از جمله آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• تورم لثه و صورت شما
• کبودی پوست و لثه‌های شما
• درد در محل ایمپلنت
• خونریزی جزئی

ممکن است پس از جراحی ایمپلنت دندان به داروهای مسکن یا آنتی بیوتیک نیاز داشته باشید. اگر تورم، ناراحتی یا هر مشکل دیگری در روزهای بعد از جراحی بدتر شد، با جراح دهان خود تماس بگیرید.

پس از هر مرحله از جراحی، ممکن است نیاز به خوردن غذاهای نرم در حین بهبودی محل جراحی داشته باشید. به طور معمول، جراح شما از بخیه‌هایی استفاده می‌کند که خود به خود حل می‌شوند. اگر بخیه‌های شما خود به خود حل نمی‌شوند، پزشک آن‌ها را جدا خواهد کرد.

جمع بندی

اکثر ایمپلنت‌های دندانی موفق هستند. با این حال، گاهی اوقات استخوان به اندازه کافی با ایمپلنت فلزی ترکیب نمی‌شود. برای مثال سیگار کشیدن ممکن است در شکست ایمپلنت و افزایش عوارض بعد از عمل تاثیر داشته باشد.

اگر استخوان به اندازه کافی جوش نخورد، ایمپلنت برداشته می‌شود، استخوان تمیز می‌شود و می‌توانید این روش را تقریبا سه ماه آینده دوباره امتحان کنید.

شما می‌توانید به کار دندانپزشکی و باقی ماندن دندان‌های طبیعی کمک کنید اگر:

• بهداشت دهان و دندان را به خوبی رعایت کنید. درست مانند دندان های طبیعی خود، ایمپلنت‌ها، دندان‌های مصنوعی و بافت لثه را تمیز نگه دارید. برس‌های طراحی شده ویژه، مانند یک برس بین دندانی که بین دندان‌ها می‌لغزند می‌توانند به تمیز کردن گوشه‌ها و شکاف‌های اطراف دندان‌ها، لثه‌ها و پایه‌های فلزی کمک کنند.
• به طور منظم به دندانپزشک خود مراجعه کنید. برای اطمینان از سلامت و عملکرد مناسب ایمپلنت‌های خود، معاینات دندانپزشکی را به طور مرتب پیگیری کنید و توصیه‌های مربوط به تمیز کردن حرفه‌ای دندان را پیش بگیرید.
• از عادت‌های مضر خودداری کنید. موارد خوردنی سفت مانند یخ و آب نبات‌های سفت را نجوید. این کار حتی باعث می‌شود تاج یا دندان‌های طبیعی شما را بشکنند. از استعمال تنباکو و خوردن محصولات کافئین دار خودداری کنید. اگر دندان قروچه می‌کنید حتما به فکر درمان آن باشید.