روش های از بین بردن فاصله میان دندان ، علت ها و درمان
فاصله‌ی میان دندانها اغلب در بین دو دندان جلویی در بالا ایجاد می‌شود. هر چند این فاصله ممکن است بین هر دو دندان دیگری نیز بروز پیدا کنند. عدم تطابق بین اندازه‌ی استخوان‌های فک و دندانها می‌تواند سبب ایجاد فضای اضافه بین دندانها و یا ازدحام دندانها گردد. اگر دندانها بیش از حد برای استخوان فک کوچک باشند، در این صورت فضاهایی در میان دندانها ایجاد می‌شوند.
جهت مشاوره یا رزرو نوبت از کلینیک دندانپزشکی دکتر هاشمی در مورد روش‌های از بین بردن فاصله میان دندانها می‌توانید از طریق شماره‌های 02122225251 و 02122276692 با مشاوران ما تماس بگیرید.
دلایل ایجاد فاصله میان دندانها
نامرتبی و فاصله دندانی زود گذر( در کودکی)
فاصله میان دندانها می‌تواند در اثر دلایل مختلفی ایجاد شود. این پدیده اغلب به صورت نامرتبی دندانها در کودکی است که به خودی خود اصلاح می‌شود. فاصله در خط میانی دندانها می‌تواند به عنوان بخشی از روند کلی ایجاد فاصله بین دندانهای شیری باشد که امری طبیعی بوده و به جای گرفتن دندانهای دائمی بزرگ‌تر کمک می‌کند. فاصله دندانها در خط وسط ممکن است در زمانی که هم دندانهای اولیه و هم دندانهای دائمی در دهان وجود دارند نیز مشاهده شود که این حالت در سنین ۸ تا ۹ سالگی رخ می‌دهد. والدین در این سنین اغلب نگران ظاهر ناخوشایند دندانهای فرزند خود شده و با دندانپزشک مشورت می‌کنند.
ناهمخوانی طول قوس با دندانها
این اختلاف طول که در آن طول قوس دندانی بیشتر از دندانهای موجود می‌باشد می‌تواند موجب بروز فاصله‌ی میان دندانها شود. این حالت می‌تواند در اثر شرایطی چون افتادن دندان، کوچک بودن دندانها، بزرگ بودن اندازه‌ی فک و کشیدن دندان که موجب رانده شدن دندانهای مجاور می‌گردد، پدید آید.
فرنوم بین دندانها
فرنوم یک بافت ضخیم و گوشتی است که در قسمت جلویی دهان وجود دارد و بر روی لثه‌های طرف بالا و پایین مشاهده می‌شود. این بافت می‌تواند منجر به ایجاد فاصله میان خط میانی دندانها شود. در این حالت به علت وجود بافت پیوندی قرار گرفته در میان دو دندان جلویی از نزدیک شدن آنها به همدیگر جلوگیری می‌شود.
عادت فشار دادن دندانها
عاداتی چون مکیدن انگشت و زبان، فشار دادن زبان و غیره نیز سبب ایجاد فاصله بین دندانها می‌گردد. این گونه عادت‌ها در موارد جلوآمدگی دندانها و بوجود آمدن فاصله بین دندانهای جلویی مشاهده می‌شوند.
مشکلات ایجاد شده در خط میانی دندانها
مشکلاتی چون کیست‌ها و تومورها یا وجود دندان نهفته که بین دو دندان تحت فشار قرار می‌گیرد از نزدیک شدن دندانهای پیشین در دو طرف خط میانی جلوگیری می‌کنند.
مشکلات همراه با فاصله بین دندانها
- فاصله‌هایی که شبیه به افتادن دندان می‌باشند: فاصله بین دندانها می‌تواند موجب خجالت‌زدگی فرد هنگام خندیدن شود. وجود این فواصل تاریک می‌تواند شبیه به حالتی باشد که یکی از دندانها افتاده باشد در حالی که در واقع تمام دندانها وجود دارند.
- خطر آسیب دیدن لثه‌ها: دلایل سلامتی نیز برای رفع فاصله بین دندانها وجود دارند. مهم‌ترین دلیل از بین بردن این فواصل محافظت از سلامت لثه‌ها می‌باشد زیرا عمل جویدن باید با دندانها انجام شود نه با لثه‌ها.
عوامل تاثیرگذار بر روش‌های درمانی
- میزان بزرگی فاصله
- آیا این فاصله بین دو دندان مجاور وجود دارد یا به علت افتادن یکی از دندانها است؟
- نتایج زیبایی مورد نظر بیمار
- میزان زمان مورد نظر بیمار برای تکمیل روند درمان
- وضعیت بهداشت کلی دهان و دندانهای مجاور
درمان
باندینگ یا ونیرهای کامپوزیت
اگر فاصله بین دو دندان بسیار کوچک باشد، از بین بردن این فاصله با باندینگ دندان راه حلی سریع را برای این مشکل فراهم می‌کند. باندینگ‌ها روشی با حداقل تهاجم برای از بین بردن فاصله بین دندانها می‌باشند. هر چند عیب استفاده از باندینگ این است که برای مدت طولانی ماندگار نبوده و در نهایت باید مجدداً انجام شود. باندینگ نیز نسبت به لک حساس بوده و ممکن است پس از مدتی نمایان شوند.
ونیرهای پرسلاین
ونیرهای دندان اغلب برای از بین بردن فاصله بین دو دندان جلویی مورد استفاده قرار می‌گیرند اما اگر این فاصله بسیار زیاد باشد، ونیر مورد استفاده برای بستن این فاصله در مقایسه با سایر دندانهای طبیعی بطور نامتناسبی عریض خواهد بود. این امر می‌تواند موجب غیر طبیعی شدن ظاهر لبخند شود در حالیکه یکی از اهداف دندانپزشکی زیبایی ایجاد لبخندی زیبا و طبیعی است. لمنیت دندان (ونیر پرسلاین) راه حلی بهتر از باندینگ کامپوزیت ارائه می‌کند، هر چند برای این منظور دندانها باید آماده شوند به این معنی که ساختار سالم دندان باید برداشته شود تا امکان قرار گرفتن ونیرها روی سطوح جلویی دندانها فراهم شود.
ارتودنسی/ بریس/ اصلاح موقعیت دندانها
محافظه‌کارترین و کم تهاجمی‌ترین روش برای از بین بردن فاصله‌ی کم بین دندانها درمان ارتودنسی است که می‌تواند شامل استفاده از بریس‌های ثابت یا بریس‌ها نامرئی مانند ارتودنسی نامرئی باشد. انواع مختلفی از بریس مانند بریس‌های پشت دندانی، بریس دیمون و غیره وجود دارند. هدف از همه‌ی این بریس‌ها ایجاد فشار بر روی دندانها برای نزدیک‌تر شدن آنها به همدیگر و از بین بردن فواصل موجود است. نقص اصلی این روش زمان‌بر بودن آن می‌باشد و در نتیجه ممکن است ماه‌ها تحت درمان باشید در حالیکه استفاده از ونیر یا باندینگ راه حلی فوری برای این مشکل فراهم می‌کند.
دندان مصنوعی جزئی
می‌توان یک دندان مصنوعی را بر روی یک صفحه نصب کرد و آن را برای از بین بردن فاصله در داخل دهان قرار داد. مهم‌ترین عیب این روش این است که ممکن است شل شود و در نتیجه ظاهر آن زشت می‌گردد و از طرفی جویدن غذاهای سخت و خوردن آنها نیز دشوار می‌شود.
بریج دندان
در بریج دندان ثابت از دندانهای مجاور به عنوان لنگر برای تاج‌ها و پل زدن بر روی فاصله‌ی بین دندانها استفاده می‌شود. این امر مستلزم کوچک کردن بافت‌های سالم دندان می‌باشد. استحکام بریج تنها در حد یک دندان تقویتی بوده و اگر یکی از دندانهای مجاور آن آسیب ببیند یا پوسیده شود، یکپارچگی و استحکام بریج نیز از بین می‌رود.
کاشت دندان
کاشت دندان روش برای جایگزینی قسمت ریشه‌ی دندان می‌باشد و راه حلی دراز مدت برای جایگزین کردن دندان افتاده فراهم می‌کند بطوریکه متکی بر دندانهای مجاور نیز نیست. این درمان معمولاً در دو مرحله انجام می‌گیرد، که در ابتدا ایمپلنت در حفره‌ای که در داخل استخوان فک ایجاد شده قرار داده می‌شود و سپس به مدت حداکثر ۶ ماه دست نخورده باقی می‌ماند تا بهبودی حاصل شود. مرحله‌ی دوم شامل قرار دادن تاج و پل بر روی ایمپلنتی که بطور کامل با استخوان یکپارچه شده است، می‌باشد.