کاندیدای ایمپلنت دندان: بررسی شرایط لازم جسمی، سن و سلامت دهان

ایمپلنت دندانی پیچی از جنس تیتانیوم است که درون استخوان فک جوش می خورد. به فرایند جوش خوردن ایمپلنت با استخوان، یکپارچگی استخوانی کفته می شود که شامل اتصال ایمپلنت به قطعه ای به نام اباتمنت است که از تاج دندان محافظت می کند.

اما ایمپلنت چه کاری میتواند بکند که روش های دیگر جایگزینی دندان مثل بریج یا پروتز(دندان مصنوعی متحرک) قادر به انجام آن نیستند؟آنچه که بریج یا پروتز از پس آن برنیامده اند این واقعیت است که دندان های واقعی به محافظت از استخوان فک کمک می کنند اما بریج ها و دندان های مصنوعی ناکامل به بقیه دندان ها آسیب می زنند.

برای استفاده از بریج های ثابت باید دندان های سالم مجاور را تراشید و دندان های مصنوعی ناکامل را دندان های دیگر در جای خود نگه می دارند. با وارد شدن نیروی جویدن به دندان های مصنوعی، این دندان ها  به شدت ضعیف می شوند.

فرایند ایمپلنت دندان

ایمپلنت شامل دو مرحله می باشد. پس از مشاوره اولیه، در اولین مراجعه خود، ریشه دندان ایمپلنت می شود. قبل از انجام مرحله دوم، دهان برای ترمیم شدن به زمان نیاز دارد. این زمان مورد نیاز از یک فرد تا فرد دیگر متفاوت است. در طی مرحله دوم، بریج یا همان پل دندان و تاج سفارشی طراحی شده را که بر روی ایمپلنت قرار می گیرد را برایتان آماده می کنیم.

 از بین رفتن دندان تنها لازمه برای انجام ایمپلنت دندان نیست

در حالی که از بین رفتن 1 یا 2 دندان اولین لازمه برای انجام ایمپلنت دندان است اما تنها پیش نیاز نیست. لازم است که دندان پزشکتان از نزدیک به دندان هایتان نگاه کند تا بداند با چه شرایطی روبروست. برای معاینه دندان راههای بسیاری از جمله استفاده از دوربین درون بین وجود دارد.

ایمپلنت چیست؟

همچنین ممکن است پزشک از اشعه ایکس پانورامیک استفاده کند. این کار تصویری از کل دهان از جمله فک، دندان ها و ساختارهای اطراف آن در اختیار دندان پزشک قرار می دهد. این نوع از اشعه ایکس بهترین راه برای تشخیص بیماری پریودنتال یا پیرادندانی، اختلالات مفصل گیجگاهی-فکی، سرطان دهان، کیست و دیگر مشکلات می باشد.

چه افرادی کاندیدای مناسب کاشت ایمپلنت دندان می باشند؟

داشتن سلامتی کلی و سلامتی دهانی برای بیمارانی که می خواهند ایمپلنت دندان را انجام دهند اهمیت دارد. پزشک سلامت لثه ها و کیفیت و کمیت استخوان فک را بررسی می کند. پزشک در افراد کاندیدای ایمپلنت دندان 3 فاکتور مهم را مورد توجه قرار می دهد که عبارتند از:

• سلامت لثه ها. بهترین بیماران لثه هایی دارند که لثه هایشان عاری از بیماری پریودنتال باشد.
• کافی بودن میزان استخوان. در فک فرد ایده آل باید به میزان کافی استخوان وجود داشته باشد تا بتوان ایمپلنت را در آن کار گذاشت. اما این امر لزوما نمی تواند بیمارانی را که فکشان به میزان کافی استخوان ندارند از انجام ایمپلنت محروم کند. فرایندهایی جهت  بازسازی استخوان وجود دارد اما آنها را باید  قبل از ایمپلنت انجام داد.
• جوانان و بزرگسالان. کودکان برای انجام ایمپلنت کاندیدای مناسبی نیستند چون فک هایشان هنوز در حال رشد است. در نتیجه دختران حداقل باید14 تا 15 سال و پسران حداقل 17 سال داشته باشند. در پس از این سن فک به حدی رشد کرده که انجام ایمپلنت روی آن تاثیر منفی نداشته باشد.

اگر تراکم استخوان بالا ندارید

زمانیکه دندان به علت بیماری لثه، حفره دندان، آسیب یا هر دلیل دیگری، دندان از بین برودجای خالی دندان دچار فرسایش می شود. بدنتان طی فرایندی به نام فرایند تحلیل شروع به جذب سلول های استخوان می کند. این فرایند موجب می شود که استخوان ناحیه ای که دندان آن افتاده،(استخوان دیگر قسمت های فک صحیح و سالم باقی می ماند) از بین برود. این تحلیل استخوان می تواند برای ایمپلنت دندان مشکل ساز باشد چون در این صورت استخوان کافی برای قرار دادن ایمپلنت نخواهید داشت.

مراقبت های بعد از کشیدن دندان چیست؟

بنابراین چه باید کرد؟ اگر دچار تحلیل استخوان شده اید و می خواهید ایمپلنت دندان انجام دهید ، راهکارهای احتمالی برای این مشکل چیست؟ همانطور که قبلا گفته شد در مواردی که فک فرد استخوان کافی برای تثبیت ایمپلنت ندارد معمولا گرافت استخوان قبل از انجام ایمپلنت انجام می گیرد. به عبارت ساده،  گرافت استخوان شامل اضافه نمودن یا گرافت استخوان به استخوان موجود در ناحیه فک می باشد که به آن داربست گفته می شود و در برخی موارد موجب بازسازی استخوان می گردد.

گزینه 1:  در گرافت استخوان از استخوان فرد استفاده می شود

اولین گزینه پیش رو گرافت استخوان است که در آن از استخوان خودتان استفاده می گردد گرافت استخوان اتولوگ یا اتوگرافت نیز نامیده میشود. به اعتقاد ما اتوگرافت بهترین  روش گرافت استخوان است چون در آن از بافت های زنده بدن خود فرد به همراه سلول های سالم آن استفاده می شود.

این سلولها می توانند به سلول های استخوان ساز  تبدیل شده که به ترمیم و بازسازی آن ناحیه کمک می کنند.  معمولا در گرافت اتولوگ ، از استخوان چانه(به نام شاخ‌ فك‌ تحتانی یا راموس‌) یا قسمت های عقبی فک استفاده می شود. این نقاط، قسمتهای غیراصلی و ثانویه ای هستند که می توانند استخوان مورد استفاده در گرافت استخوان را تامین کنند تا تحلیل استخوان را برطرف سازند.

نکته با اهمیت در مورد این گزینه درمانی این است که اتوگرافت مستلزم انجام یک عمل جراحی تهاجمی می باشد و همین امر آن را پیچیده تر کرده و باعث شده که روش ایده آلی نباشد. برای افردی که مایل به انجام نوعی از گرافت استخوان که برای برداشتن استخوان به عمل جراحی نیاز دارد،  نیستند گزینه های دیگری را معرفی میکنیم.

گزینه 2: گرافت استخوان با استفاده از استخوان اهدا شد

اگر استخوان کافی برای انجام ایمپلنت ندارید استفاده از آلوگرافت که طی آن استخوان اهدا شده از منبعی غیربدن خودتان تامین می شود نیز یکی دیگر از گزینه های در دسترس است. آلوگرافت استخوان به شیوه های مختلفی انجام می گیرد.در دندانپزشکی ساراسوتا ما از روش آلوگرافت استفاه می کنیم و طی آن استخوان کانی گیری میشود و روی آن فرایند خشک کردن انجمادی انجام می گیرد.

این کار باعث می شود که ماده در عین اینکه از بیماری دور بماند خواص سلول سازی خود را  نیز حفظ کند.آلوگرافت مانند اتوگرافت،سلول ها را تحریک کرده و اینگونه امکان استخوان سازی و بهبود زخم را فراهم می کند. تفاوت مهم و اصلی این دو روش این است که آلوگرافت به جراحی متعددی نیاز ندارد؛